در مورد پوست چه می دانید؟

پوست یکی از مهمترین ارگان های بدن محسوب می شود و بخشی از دستگاه پوششی بدن و وسیع ترین عضو بدن است که ضخیم ترین قسمت آن مربوط به کف دست و پا است و نازک ترین قسمت پوست در صورت واقع است. پوست بزرگترین عضو بدن انسان است که در حدود چهار، پنج کیلوگرم وزن دارد. پوست ترکیبی از بافتهاست و وظایفی را به عهده دارد مثلاً نقش زیادی در زیبایی و اعتماد به نفس افراد دارد و یا به هنگام گرما با عرق کردن و گشاد کردن رگهای خود، شما را خنک کرده و در سرما همین رگها تنگ می شوند تا مانع از دست رفتن حرارت درونی بدن گردند. پس در تنظیم دمای بدن نقش مهمی برعهده دارد. پوست یک اندام حسی نیز به شمار می رود و اولین سد دفاعی بدن در برابر عوامل بیماری زا محسوب می شود.

علاوه بر این، دارای سلول هایی به نام سلول های ” لانگرهانس” است که بخشی از سیستم دفاعی بدن به شمار می روند و با عوامل مهاجم خارجی مانند باکتری ها و ویروس ها مبارزه می کنند.
پوست از سه قسمت اپیدرم و درم و هایپودرم ساخته شده:
اپیدرم به شکل لایه لایه است، سطحی ترین لایه اپیدرم لایه کراتین یا شاخی است که حاوی مواد چربی مخصوص و پروتئین کراتین هستند. پایین ترین قسمت اپیدرم، لایه بازال نام دارد. در این لایه به طور مرتب سلول های جدید تولید می شود و در صفحه ای به موازات قشر سطحی، لایه تازه ای می سازد. اپیدرم از ورود باکتری ها به قسمت اصلی پوست جلوگیری می کند و بدن را در مقابل جراحت های فیزیکی ایمن می سازد. از آن جایی که سلول های این قسمت مرتب از بین رفته و جایگزین می شوند شکل ظاهری پوست را همیشه با طراوت و تازه جلو می دهند.

درم لایه حقیقی پوست بوده و شامل پروتئین های رشته ای (کلاژن و الاستین) است که توسط سلول های فیبروبلاست تولید می شوند. بدلیل وجود همین پروتئین ها درم بافت الاستیک و خیلی محکمی دارد. درم با مقدار زیادی از رگ های خونی تغذیه می شود. رشته های عصبی، غدد سباسه یا همان غدد چربی و غدد عرق و نیز ریشه مو نیز در درم وجود دارند. کل سطح لایه درم با ماده ی خاص و منحصر به فردی به نام اسید هیالورونیک پوشیده شده است.

پوست ما به شیوه زندگی ما واکنش نشان می‌دهد، برای مثال، پوست دستان یک باغبان ضخیم شده تا حفاظت بیشتری ایجاد کند. در طی روند پیری، پوست چروکیده شده و خاصیت ارتجاعی آن کمتر می‌شود که این حالت می‌تواند در نتیجه سیگار کشیدن یا تماس بیش از حد با نور خورشید، تسریع گردد. همچنین، پوست می‌تواند رنگ خود را تغییر دهد. در برخورد مستقیم با نور خورشید، در پوست ملانین بیشتری تولید می شود، ملانین، رنگدانه‌ای است که توسط سلول های ملانوسیت تولید می شود و تشعشعات مضر ماورا بنفش را فیلتر می‌کند. افزایش ملانین باعث تیره شدن پوست می‌شود. مردمی که اصلیت آنها متعلق به مناطقی با تابش شدید نور خورشید می‌باشد، دارای پوست تیره تری بوده که به راحتی پوست روشن نمی‌سوزد. افرادیکه پوست روشن دارند ب

لیل داشتن ملانین کمتر در پوست خود نسبت به آفتاب سوختگی حساس‌تر هستند. رنگ پوست برحسب نژاد ، هوا ، فصل و نحوه زندگی متغیر است. علاوه بر ملانین که از همه رنگدانه های پوست مهم تر است، کاروتن نیز که تقریباً زرد رنگ است، ‌ملانویید که به ملانین شباهت دارد، مواد رنگی ای مثل هموگلوبین و  بیلی روبین هم بر رنگ پوست اثر می گذارند. پوست بطور دائم خود را از طریق ریزش سلول های مرده و تولید سلول های تازه، نوسازی می‌کند. در نتیجه سلول های سطحی که به دلیل سایش، آسیب یا بیماری از دست می‌روند، سریعاً جایگزین می‌شوند.

انتهایی ترین لایه ی پوست هیپودرم است که به بافت همبند نیز معروف می باشد چرا که این لایه، لایه اتصال پوست به بافت های زیرین بدن است.

بافت این لایه از چربیست و در واقع منبع ذخیره انرژی بدن است. از دیگر وظایف این لایه می توان به محافظت از اجزای داخلی بدن و تاثیرات این لایه در تنظیم دمای بدن اشاره کرد.